Η αντίδραση του κόσμου βλέποντας τους δυο αυτούς ανεκδιήγητους τύπους
με έκανε να διαπιστώσω πως τελικά δεν έχουν χαθεί κάποιες άξιες!
«Δεν τους νοιάζει τί θα γράψουμε γι αυτούς , αρκεί να γράφουμε το όνομά τους σωστά" Αν αυτό θέλουν....αυτό θα έχουν, χαλάμε χατίρια εμείς??
Τελικά όλοι έχουν κρυμμένη μια Παξινού μέσα τους.
Τέρμα και τελείωσε.
Ποιους να πιάσω και ποιους να αφήσω.
Τους πολιτικούς;
Παρατηρήστε τους την ώρα που ρίχνουν ευθύνες σε άλλους,
την ώρα που τάζουν,
ακόμα και την ώρα που αναλαμβάνουν “ολοκληρωτικά” τις …. ευθύνες!
Τους δημοσιογράφους;
Προσέξτε το ύφος που κάνουν τις ερωτήσεις, κοιτάξτε τους καλά την ώρα που κρίνουν,
κατακρίνουν, σχολιάζουν.
Τους πανελίστες μεσημεριανών και μη εκπομπών;
Αυτοί πάλι, κάθε μέρα παίζουν ρόλους στο ίδιο έργο.
Σε ποιο;
Μα στο.... “ο καλός ο κακός και ο άσχημος”.
Οι κακές γλώσσες λένε ότι
ο Botrini , οι κριτές στο X- Factor και πολλοί ακόμα, το “παίζουν έτσι” για την τηλεθέαση.
Σωπα μωρέ… καλά που μας το είπαν, γιατί δεν είχαμε καταλάβει τίποτα.
Τέλος πάντων, το θέμα είναι πως αν προσπαθήσω,
ίσως κάποιες φορές να κατανοήσω τους τρόπους ψηφοθηρίας, ακόμα και
τον πόλεμο που γίνεται για την AGB.
Δυσκολεύομαι όμως πολύ, να καταλάβω τον πόλεμο που γίνεται για το ALEXA.
Μα για την επισκεψιμότητα των blogs σας όλος αυτός ο χαμός;
Ή μήπως όχι;
Παραδέχομαι πως έχω γίνει καχύποπτη και σκέπτομαι
μήπως τελικά είναι και αυτός ένας ρόλος ;;;
Μήπως, όλο αυτό το παιχνιδάκι, έχει στηθεί για να πουλήσει φύλλα την ερχόμενη Κυριακή
η εφημερίδα που θα κυκλοφορήσει;
Παιδιά, ο ψηφοφόρος, ο τηλεθεατής, ο ακροατής και φυσικά ο αναγνώστης
σιγά σιγά δείχνει με τους τρόπους που διαθέτει ότι και η ανοχή έχει όρια.
Δείχνει πως το κουτόχορτο έχει σταματήσει να το τρώει ακόμα και αν το έχει
καλομαγειρέψει η ίδια του η μητέρα!
Άσε και το άλλο,
όσο εσείς αναλώνεστε με τον τρόπο που έχετε διαλέξει
οι http://anergoidimosiografoi.blogspot.com/2009/10/blog-post_23.html
δε μπορούν να γράψουν πια
γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το internet.
Ούτε αυτό σας λέει κάτι ;;
Πρόκειται για
ταινία μαύρης κωμωδίας παραγωγής 2009
Η πρωτοτυπία του έργου, βασίζεται στην ερμηνεία των ηθοποιών
οι οποίοι υποκρίνονται ότι υπεραγαπούν τη χώρα τους και την παράταξή τους.
Τα κοστούμια έχουν επιμεληθεί μεγαλοεργολάβοι και
το σχεδιασμό των φωτισμών μεγαλοεκδότες, καναλάρχες,δημοσιογράφοι.
Ο θεατής παρακολουθεί άναυδος τα πάντα αλλά στο τέλος
δεν αναμένεται χειροκρότημα.
Όλες αυτές τις ημέρες, καθόμουν και έπαιζα με τις φωτογραφίες πολιτικών.
Ήθελα με τον τρόπο αυτό να εκφράσω την αγανάκτησή μου.
Ηθελα να διακωμωδήσω πρόσωπα και καταστάσεις.
Με λίγα λόγια, ήταν για μένα ένα εύκολο είδος “επανάστασης” για τα “κακώς κείμενα”!
Κρυμμένοι πίσω από μια οθόνη, μέσα στην άνεση του σπιτιού μας,
αυτή η επανάσταση γίνεται ….. επι του ασφαλούς.
Αναίμακτα, ακούραστα…κάποιες φορές βγάζει και λίγο γέλιο.
Το θέμα όμως τώρα είναι πως έμειναν τέσσερις μέρες για τις εκλογές
και θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι.
Από όλα όσα είδαμε και ακούσαμε όλη αυτή την προεκλογική περίοδο,
τι θα πάρουμε μαζί μας την ώρα που με την ψήφο μας θα στηρίξουμε κάποιον πολιτικό;
Γιατί πολιτικό θα στηρίξουμε, ας μη γελιόμαστε.
Αλήθεια,
θυμάστε αυτόν τον κύριο;
Όσοι παρακολουθούν τον Λαζόπουλο τον έχουν δει.
Είναι αυτός που έστελνε φάσκελα στους πολιτικούς
και τους ρωτούσε αγανακτισμένος
αν μπορούν να ζήσουν με τα 300 euro που παίρνει αυτός για σύνταξη.
Οι θαμώνες του τσαντιριού, μαζί φυσικά και ο Παρουσιαστής – ηθοποιός
βλέποντας τον και ακούγοντας τον……… γελούσαν !
Εγώ δε γέλασα ,
αυτή λοιπόν θα είναι η εικόνα που θα πάρω μαζί μου την Κυριακή
και αυτόν θα προσπαθήσω να στηρίξω…………………..
Καλό μήνα.